Veel gelezen deze zomer. Eén boek springt eruit: ‘Stoner’ van John Williams. Al in de jaren zestig voor het eerst uitgegeven en nu weer volop in de belangstelling.
William Stoner wordt aan het einde van de negentiende eeuw geboren als zoon van een arme boe-renfamilie. Tot groot verdriet van zijn ouders kiest hij voor een carrière als docent Engels. Hij wijdt zijn leven aan de literatuur en aan de liefde – en faalt op beide fronten. Zijn huwelijk met een vrouw uit een gegoede familie vervreemdt hem verder van zijn ouders, zijn carrière verloopt moeizaam en zijn vrouw en dochter keren zich tegen hem. Een nieuwe liefdesrelatie wordt verbroken om een schandaal op de universiteit te voorkomen. Stoner sterft uiteindelijk in anonimiteit, zoals ook zijn hele leven zich in de marge heeft afgespeeld.
Een prachtig voorbeeld van “show, don’t tell”. Een verhaal over een docent Engelse literatuur, een gedreven, liefdevol leraar die zich laat leven en ondertussen toch zijn eigen weg gaat. Ik vind het een ontroerend, soms tenenkrommend, liefdevol portret.